Her dönemin var ettiği bir dilsel form vardır. Godard da döneminin sıkıntıları ile formunu var eder. Onun bireysel sıkıntıları çağının sıkıntılarıdır. Bu sıkıntılar onu her şeye karşı koymaya sevk eder. Hayata da karşı çıkar. Dile de, sanata da filme de. Fakat karşı çıkışını, karşı çıktıklarını kendine has bir tarzda yeniden var ederek gerçekleştirir. O çağının sıkı bir okurudur. Okuduklarını da herkesten daha özgün yazabilen bir yazardır. Yazarken Brecth’in gözlüklerini kullandığını da hatırlatmakta yarar var.